Suke Bile Orang Tak Suke, Tak Suke Bile Orang Suke

heiihh.. tak tau ape yg tak kene dgn aku.. tapi memang la macam tu *rujuk tajuk diatas

Bukan cam konon-konon nak jadi unik ke ape.. aku memang tak berminat nak jadi unuk pun. tapi memang dah camtu.. tak tau la kenape..

macam contohnye kalau ade lagu yg aku suke, pastu tetibe ade membe aku yg suke jugak lagu yg same, mesti aku jadi cam hilang minat kat lagu tu. Tapi bukan terus jadi tak suke. Cume hilang keterujaan terhadap lagu tu la...

Kalau contoh yang senang dan popular macam slot ADAMAYA kat TV3 yg baru habis tayang tu la. Aku suke citer tu. Best la jugak... Agak best la pun.. heihh, senang citer aku memang suke la tengok citer tu. Mase kat umah hari2 tengok. Bile tv rosak, malam2 mesti tunggu citer tu kuar kat catchup tv. Tak pernah miss. Tapi makin lame cam makin ramai pulak org obses kat citer tu. Kalau kat fesbuk tu hari2 ade org cakap pasal adamaya la, join grup la.. ape tah lagi.. Bile dah jadi macam tu, keobsesan aku terhadap citer tu cam tetibe je hilang. Keinginan untuk terus tengok memang la still ade, tapi dah tak rase teruja dah nak tengok kat website TV3 tu.. Aku buat bodo je hari2.. tak tengok pun cam takde efek sangat bagi aku.. huhu...

Tu adelah salah satu contoh sahaje. Tapi kadang2 aku rase cam salah aku jugak. Sebab aku yg g promote bende tu kat orang lain. Macam baru2 ni, aku buat 'something'. And aku suke bende yg aku buat tu, suke gile2 n enjoy la... Aku pun dok promote la kat org2 supaya try jugak... pastu last2 ade la sorg yg tersangkut. Tapi yg tak bestnye, org tu cam dah jadi addicted dengan bende tu. Cam melebihi aku la plak... tu yg aku rase cam menyampah tu.. walaupun aku tak tau kenape aku perlu rase menyampah... Mungkin aku rase tercabar.. (-_-") Rase sakit hati pun ade, tengok org tu beria2 sangat.. Lek-lek dah ar.. nak lebih2 plak dye.. poyo ar hang.. huhu...

p/s: aku tulis ni sebab aku geram.. huhu...

Kenapa aku dah jarang update blog

Dulu mase mule2 aku stat berblogging, time tu tengah cuti sem. So, mase tu ade banyak mase and aku pun xde bende nak buat. Dan mungkin jugak disebabkan kehidupan aku yg menjadi semakin membosankan menyebabkan aku semakin xde modal nak berblog.

Kalau dibace balik entri2 aku yang dulu2, aku rase yg dulu2 tu lebih ceria dan lebih seronok dibaca berbanding yang sekarang. Sekarang ni balik-balik citer pasal stress la, tensen la... dah xde bende lain aku nak cerita.. Xpun aku coter pasal bapak aku. Tu je entri tak stress aku rase.. hahaha..

Kadang2 ade gak la bende2 yg aku terpikir nak taip. Tapi time tu cam tak berkesempatan. Pastu bile dah lame2 jadi cam malas plak.. Kasang2 tu mule2 cam best je nak citer, tapi bile dah tangguh2 and dipikir2 balik, cm rase tak perlu di post la plak.. huhu.. itu lah die masalhnye...

Lagi satu, aku ni slalu kalau bukak intenet, aku akan bukak email, fesbuk, dgn blog dulu. Klau mule2 tujuan bukak intenet sebab nak update blog, pastu tetibe terlayan fesbuk plak... Kalau nak stat type entry plak, besenya aku akan bace dulu mane2 blog update yg menarik... Pastu bile lame2 dah terlekat, tak sempat nak update blog sendiri plak.. haha..

itulah alkisahnye kenape aku selalu menyepi... huhu...

p/s: aku tensen banyak sgt typo sebab aku dok menaip dalam gelap ni..

Selamat Hari Ibu Buat Bapa Saye :)

walaupun semalam adelah sambutan hari ibu, tapi saye nak tujukan ucapan selamat ini kepada bapa saye.. Setelah ketiadaan ibu, die lah bapa, dialah ibu..

Mase kecik2 dulu saye sangat tak suke bapak saye. Saya selalu mengharapkan bapak org lain adelah bapak saye. Sebagai contoh, kalau ade antara sesape dalam keluarga yg cube untuk menyamakan saya dan bapa saya, mesti saye akan marah.. haha... begitu saye tak suke disamekan dengan bapa saya.. huhu...

Bapak saye suke buat perkara ikut kepale die sendiri. Sebagai contoh, masak rendang tanpa kunyit, serai pe sume tu, mewarnakan peti surat dengan warna putih instead of merah, dan banyak lagi lah..

Mase kecik2 sekolah rendah dulu, bapak sayelah yg bawak saye pegi kedai beli crayon, kertas warna, kad manila, sempoa, kaler pensil dan banyak lagi apabila cikgu hendon suruh bawak kesekolah untuk pendidikan seni esok hari. Sesambil itu bapak saye akan membebel cakap cikgu banyak songeh la..cikgu itulah.. cikgu inilah.. haha... bapak saye memang suke membebel...

Bile ustazah tempat ngaji suruh bawak rehal sebab nak mengaji atas lantai, bapak saye jugaklah yang bertungkus lumus menggergaji papan untuk dijadikan rehal.. sweet tak bapak saye? Tapi of kos la mase tu saye amat tak suke dan geram sambil menangis dalam hati sebab nak rehal yg beli kat kedai yg ade kerawang2.. bukan papan 2 keping kaler hijau fluorescent.. (-_-")

Bapak saya juge bertindak sebagai instructor masakan dirumah kalau saye disuruh memasak makanan yang saye tak biase masak. Selain itu bapak saye jugak lah yg telah banyak membantu saye memarut kelapa dengan jayenye.. huhu... bapak saye serba boleh!!!

Bile mak saye meninggal, saye tau, bapak sayelah orang yang paling sedih. Dalam banyak2 manusia atas muka bumi ni, bapak sayelah yg paling lame hidup dengan mak saye. Bayangkan org yg kite hidup lebih 40 tahun same2 pastu tetibe hilang cam tu je.. Saya bayangkan ade lubang kosong yg besar dalam hati bapak saye... Tapi bapak saye tak pernah tunjuk muke sedih pun... Tapi tak taulah, sebab saye tak pernah tahu pun macam mane muke bapak saye bile die sedih.. muke die same je setiap maae.. hahaha.. kool tak bapak saye?

Dulu saye slalu fikir.. "bestnye kalau bapak aku cikgu" atau pun "bestnye kalau aku jadi anak m.nasir" dan macam2 lagi la profesyen yg best2. Kawan2 saye di sini rata2 bapaknye kerja bagus2. Engineer, architect, doctor, contractor, lecturer, dan banyak lagi profesyen yg hebat2. Bapak saye hanyelah seorang rakyat biasa. Dalam surat beranak kami adik beradik, pekerjaan bapak saya bertukar2. Ade yg tulis 'buruh sukat', ade yg tulis 'penoreh getah' and ade lagi beberapa yg saya tak ingat. Bapak saya multi tasker!!! hehe... saye rase m.nasir pun tak boleh buat ape yang bapak saye buat. hahaha...

Bapa saye hebat!! Walaupun kerja hanya sebagai penoreh getah, dan juge jaga, tapi boleh dikatakan kehidupan kami sekeluarga agak baik. Dengan gaji tak seberape tu jugak, bapak saye dapat membesarkan anak2nye 7 org dengan baik. Boleh dikatekan hidup saye sudah lengkap. Rumah kami ade letrik, air, telefon, tv, basikal, gas memasak, dan sabagainye. Hidup serba cukup. bapak saye takde pun nak berhutang2. Sume barang cash. Bapak saye tak suke berhutang pun. Walaupun tak semewah org lain... Tapi itu yang menjadikan saya sepertimana saya pade hari ini.

Saye tak perlukan engineer untuk jadi bapak saye. Saye tak mahu doktor untuk jadi bapak saye. Saye tak perlukan lecturer sebagai bapak saye. Saye tak harapkan M.Nasir untuk jadi bapak saye.

Saye hanye perlukan bapak sepertimane die seadanya untuk jadi bapak saya. Saya tak mahu org lain untuk jadi bapak saye. Saya tak rase bapak org lain boleh buat ape yg bapak saye buat. Bapak saye bapak paling best, paling cool dalam dunia... The greatest dad of all...