Selamat Hari Ibu Buat Bapa Saye :)

walaupun semalam adelah sambutan hari ibu, tapi saye nak tujukan ucapan selamat ini kepada bapa saye.. Setelah ketiadaan ibu, die lah bapa, dialah ibu..

Mase kecik2 dulu saye sangat tak suke bapak saye. Saya selalu mengharapkan bapak org lain adelah bapak saye. Sebagai contoh, kalau ade antara sesape dalam keluarga yg cube untuk menyamakan saya dan bapa saya, mesti saye akan marah.. haha... begitu saye tak suke disamekan dengan bapa saya.. huhu...

Bapak saye suke buat perkara ikut kepale die sendiri. Sebagai contoh, masak rendang tanpa kunyit, serai pe sume tu, mewarnakan peti surat dengan warna putih instead of merah, dan banyak lagi lah..

Mase kecik2 sekolah rendah dulu, bapak sayelah yg bawak saye pegi kedai beli crayon, kertas warna, kad manila, sempoa, kaler pensil dan banyak lagi apabila cikgu hendon suruh bawak kesekolah untuk pendidikan seni esok hari. Sesambil itu bapak saye akan membebel cakap cikgu banyak songeh la..cikgu itulah.. cikgu inilah.. haha... bapak saye memang suke membebel...

Bile ustazah tempat ngaji suruh bawak rehal sebab nak mengaji atas lantai, bapak saye jugaklah yang bertungkus lumus menggergaji papan untuk dijadikan rehal.. sweet tak bapak saye? Tapi of kos la mase tu saye amat tak suke dan geram sambil menangis dalam hati sebab nak rehal yg beli kat kedai yg ade kerawang2.. bukan papan 2 keping kaler hijau fluorescent.. (-_-")

Bapak saya juge bertindak sebagai instructor masakan dirumah kalau saye disuruh memasak makanan yang saye tak biase masak. Selain itu bapak saye jugak lah yg telah banyak membantu saye memarut kelapa dengan jayenye.. huhu... bapak saye serba boleh!!!

Bile mak saye meninggal, saye tau, bapak sayelah orang yang paling sedih. Dalam banyak2 manusia atas muka bumi ni, bapak sayelah yg paling lame hidup dengan mak saye. Bayangkan org yg kite hidup lebih 40 tahun same2 pastu tetibe hilang cam tu je.. Saya bayangkan ade lubang kosong yg besar dalam hati bapak saye... Tapi bapak saye tak pernah tunjuk muke sedih pun... Tapi tak taulah, sebab saye tak pernah tahu pun macam mane muke bapak saye bile die sedih.. muke die same je setiap maae.. hahaha.. kool tak bapak saye?

Dulu saye slalu fikir.. "bestnye kalau bapak aku cikgu" atau pun "bestnye kalau aku jadi anak m.nasir" dan macam2 lagi la profesyen yg best2. Kawan2 saye di sini rata2 bapaknye kerja bagus2. Engineer, architect, doctor, contractor, lecturer, dan banyak lagi profesyen yg hebat2. Bapak saye hanyelah seorang rakyat biasa. Dalam surat beranak kami adik beradik, pekerjaan bapak saya bertukar2. Ade yg tulis 'buruh sukat', ade yg tulis 'penoreh getah' and ade lagi beberapa yg saya tak ingat. Bapak saya multi tasker!!! hehe... saye rase m.nasir pun tak boleh buat ape yang bapak saye buat. hahaha...

Bapa saye hebat!! Walaupun kerja hanya sebagai penoreh getah, dan juge jaga, tapi boleh dikatakan kehidupan kami sekeluarga agak baik. Dengan gaji tak seberape tu jugak, bapak saye dapat membesarkan anak2nye 7 org dengan baik. Boleh dikatekan hidup saye sudah lengkap. Rumah kami ade letrik, air, telefon, tv, basikal, gas memasak, dan sabagainye. Hidup serba cukup. bapak saye takde pun nak berhutang2. Sume barang cash. Bapak saye tak suke berhutang pun. Walaupun tak semewah org lain... Tapi itu yang menjadikan saya sepertimana saya pade hari ini.

Saye tak perlukan engineer untuk jadi bapak saye. Saye tak mahu doktor untuk jadi bapak saye. Saye tak perlukan lecturer sebagai bapak saye. Saye tak harapkan M.Nasir untuk jadi bapak saye.

Saye hanye perlukan bapak sepertimane die seadanya untuk jadi bapak saya. Saya tak mahu org lain untuk jadi bapak saye. Saya tak rase bapak org lain boleh buat ape yg bapak saye buat. Bapak saye bapak paling best, paling cool dalam dunia... The greatest dad of all...